บางทีคนเราก็โดนความเหงาเล่นงาน
มันทรมานจนมันต้านทานไม่ไหว
ก็รู้ว่าทางนั้นตัน มันจะไปได้ไกลแค่ไหน
รักยังไง ก็รู้เธอมีเขา
มันผิดตั้งแต่ที่เรามาใกล้ชิดกัน
ที่เธอเลือกฉันเป็นเพื่อนระบายเรื่องเขา
ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เธอมาหาเวลาที่เหงา
รู้หรือเปล่า มันเหมือนให้ความหวัง
เกลียดตัวเองที่อ่อนไหว มันเผลอมันไผลรักเธอ
รักเธอเหลือเกิน จนลบไม่ออกจากหัวใจ
มาไกลได้เพียงแค่นี้ เมื่อเธอยังเป็นของใคร
ต้องค้างคามันต่อไป ไม่รู้เมื่อไหร่จะหลุดพ้นเสียที
บางทีคนเราก็คงแค่เหงามากไป
ที่ทำลงไปคงแค่หวั่นไหวแค่นั้น
ฉันรู้ว่าเธอรักใคร ไม่มีทางจะมารักฉัน
รู้ทุกอย่างแต่สายเกินแก้ไข
เกลียดตัวเองที่อ่อนไหว มันเผลอมันไผลรักเธอ
รักเธอเหลือเกิน จนลบไม่ออกจากหัวใจ
มาไกลได้เพียงแค่นี้ เมื่อเธอยังเป็นของใคร
ต้องค้างคามันต่อไป ไม่รู้เมื่อไหร่จะหลุดพ้นเสียที
เกลียดตัวเองที่อ่อนไหว มันเผลอมันไผลรักเธอ
รักเธอเหลือเกิน จนลบไม่ออกจากหัวใจ
มาไกลได้เพียงแค่นี้ เมื่อเธอยังเป็นของใคร
ต้องค้างคามันต่อไป ไม่รู้เมื่อไหร่จะหลุดพ้นเสียที